Кон некоја (не)случајна буква

Кога сум охрабрена да носам црвено,

и суптилна тага - со голема трага,

свесно правам возбуди кон интелектот,

кој привлекува,

а говорот на телото ми е следен од тебе,

и забележан од другите,

тогаш,

имам доволно знаење за тебе,

иако на твој начин ми ветуваш љубење над хоризонтот,

но само на 5/10 минути,

па потоа исчезнуваш,

и на прво место го поставуваш блесокот на увид,

на ниво повисоко од претходното,

што за еден ден е премалку,

а за еден живот премногу.

* Буквите безрезервно се љубат меѓу себе.